Παρηκολούθησα κι εγώ μετά μεγίστου ενδιαφέροντος την ερωτικήν ταινίαν της αστέρος (βαρβαριστί star) Ιουλίας (λαϊκιστί Τζούλιας) και εξανίσταμαι με την ανικανότητα όλων να αντιληφθώσι την καλλιτεχνικήν αξίαν του εγχειρήματος της νεαράς πρωταγωνιστρίας. Διότι δεν πρόκειται περί σκληράς τσοντός ως πολλοί ισχυρίζονται, αλλά μάλλον περί επιτυχεστάτης μεταμοδέρνας διασκευής του κλασσικού έργου "Δεσποινίς Τζούλια" του μεγάλου σκανδιναυού δραματουργού Αυγούστου Στρίντμπεργκ -ο οποίος διά την ταινίαν μετωνομάσθη εις Στρινγκ-μπεργκ διά να ταιριάζει με την αμφίεσιν της πρωταγωνιστρίας (όταν βεβαίως αύτη είναι ενδεδυμένη). Και το αποδεικνύουσι τα κάτωθι (εκτός βεβαίως από την ταυτωνυμία πρωταγωνιστρίας και ηρωίδος του έργου): εις το πρωτότυπον η δεσποινίς Τζούλια λέγει εις τον συμπρωταγωνιστήν της Ζαν (άλλον στοιχείον ομοιότητος: ο Γάλλος συμπρωταγωνιστής της ταινίας ονομάζεται Γιαν): "Άνοιξε μιαν μποτίλιαν κρασί, σερβίρισε και μετά κλείσε την καλώς". Εις την ταινία αναλαμβάνει η ιδία όπως ανοίξει την μποτίλιαν, καθημένη επάνω εις αυτήν. Προς το τέλος του δράματος, η δεσποινίς Τζούλια ετοιμάζεται να φύγει κρατούσα πτηνόν (λαϊκιστί πουλί), το οποίον ο συμπρωταγωνιστής της τελικώς φονεύει. Και εις την ταινίαν κρατεί πτηνόν (του συμπρωταγωνιστού της συγκεκριμένως), το οποίον κακομεταχειρίζεται παντοιοτρόπως έως ότου το πνίξει εντός της. Υπάρχουσι και έτερα στοιχεία ομοιότητος μεταξύ των δύο καλλιτεχνημάτων, αλλά μία διδακτορική διατριβή θα ήτο, νομίζω, περισσότερον ενδεδειγμένη.
Μετά την επιτυχίαν ταύτην εις την διασκευήν δραμάτων, η αστήρ Ιουλία θα δεχθεί οπωσδήποτε νέας σοβαράς προτάσεις. Ανεπιβεβαίωτες φήμες λέγουσιν ότι η Ιουλία θα πρωταγωνιστήσει εις το ανέβασμα του έργου "Αντώνιος και Κλεο-πάρτα μωρή" (η τελευταία λέξις αποτελεί προσθήκη κατ'απαίτησιν της πρωταγωνιστρίας, η οποία έχει μεγάλην εμπειρίαν εις έργα του Σέξπυρ). Προτάσεις θα γίνουν και δι' άλλα έργα: παραδείγματος χάριν το "Να ντύσουμε τους γυμνούς" του Λουίτζι Πιραντέλλο (έργο εις το οποίον η Ιουλία θα αρνηθεί μετ' επιτάσεως να ενδυθεί και θα καεί μάλιστα εις την πυρά αρνουμένη μέχρι τέλους να εγκαταλείψει τας πεποιθήσεις της), "Πάρ'τη γενεθλίων" του Χάρολντ Πίντερ (με διεθνές καστ), "Λεωφορείον ο Πόθος" του Τενεσή Γουίλιαμς (η αμοιβή της πρωταγωνιστρίας θα εξαρτηθεί από τον αριθμόν των επιβατών του λεωφορείου) κ.α. Η Ιουλία όμως δεν πρόκειται επ'ουδενί να παίξει εις το έργον "Οι τρεις αδερφές" του Άντον Τσέχοφ, διότι, ως θα δηλώσει, δεν έχει πρόβλημα με τας επιλογάς των ανθρώπων και το τι κάνει ο καθείς εις το κρεβάτιόν του, αλλά η ιδία εις ανωμαλίας δεν θα δεχθεί να συμμετάσχει. Φημολογείται επίσης ότι αρνήθηκε πρόσκλησιν του παγκοσμίου φήμης παρισινού "Θεάτρου του Ηλίου", διότι έχει ήδη ξεκινήσει σολάριουμ εν όψει του θέρους - άλλωστε τον ήλιον της Ελλάδος δεν τον αλλάζει με τίποτε. Τέλος, ενδεχόμενη βράβευσίς της με το διεθνές βραβείον "Kavli" (ιδέ ανάρτησιν 5ης Μαρτίου 2010 κάτωθι), δεν την ενδιαφέρει, διότι εις την καριέραν της έχει λάβει πλείστα παρόμοια βραβεία.
Θα παρακολουθώ εκ του σύνεγγυς (ουχί δυστυχώς όσον θα ήθελα, αλλά τέλος πάντων...) τας καλλιτεχνικάς ανησυχίας της Ιουλίας και, εάν παραστεί ανάγκη, θα επανέλθω με νεωτέραν ανάρτησιν.
Ειμί Κωνσταντίνος και άρτι ωλοκλήρωσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου