Αναζητών εις το διαδίκτυον μπούρδας τινάς, έπεσα επάνω εις άρθρον δημοσιευθέν εις το Βήμα της 11ης Μαΐου 1997. Φέρει δε την υπογραφήν του τότε προέδρου του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Αττικής (ΟΑΣΑ) κ. Τ. Χριστοδουλάκη και ομιλεί περί εκσυγχρονισμού. Το άρθρον τούτο δεν είναι μόνον ένα ομολογουμένως πολύ επιτυχημένον ανέκδοτον (το χιούμορ του συντάκτου δεκατρία χρόνια μετά ριγνύει οστά, κοινώς σπάζει κόκαλα) αλλά έχει και ιστορική σημασία, ως θα αποδείξω ευθύς αμέσως.
Λέγει ο συντάκτης ότι ο εκσυγχρονισμός "απευθύνεται όμως και προς το ίδιο το πολιτικό σύστημα και κυρίως προς τους κυβερνώντες. Στην περίπτωση αυτή το πολιτικό σύστημα πρέπει να μετουσιωθεί σε πρόπλασμα της κοινωνίας, να αποτελέσει το υπόδειγμα της νέας κοινωνίας, κατ' εικόνα και ομοίωση του οποίου πλάθεται η νέα πραγματικότητα. Το πολιτικό μας σύστημα είναι η αντανάκλαση του μέλλοντος."
Λίγους μήνες αργότερον, συγκεκριμένως τον Σεπτέμβριον του ιδίου έτους, ο εκσυγχρονιστής πρωθυπουργός Σημίτης θα εισακούσει την έκκλησιν του εκσυγχρονιστού προέδρου του ΟΑΣΑ Χριστοδουλάκη και θα ορίσει υπουργόν Μεταφορών και Επικοινωνιών - προϊστάμενόν δηλαδή του κυρίου προέδρου - την κάτωθι εκσυγχρονιστικήν φυσιογνωμίαν, η οποία αποτελεί άριστον εκπρόσωπον του πολιτικού συστήματος και ενσάρκωσιν της απαιτήσεως του εκσυγχρονιστού προέδρου να αποτελέσει αυτό το πολιτικό σύστημα "πρόπλασμα της κοινωνίας" και "αντανάκλαση του μέλλοντος":
Και δι'όσους παίρνουν εις τα σοβαρά διαφόρους σημερινούς αρθρογράφους, ας έχουσιν υπ'όψιν ότι προ δεκατριών ετών ομοίως εις τα σοβαρά επαίρναμε διαφόρους άλλους αρθρογράφους.
Ειμί Κωνσταντίνος ο εκσυγχρονιστής και άρτι ωλοκλήρωσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου